Дар шӯъбаи қанодии гастрономи гузари мо зани зебое кор мекард. Гӯё ӯ дар ҳусну малоҳат дар шаҳр хамтое надошт. Бар замми ин хеле ҳалимгуфтор ва хушмуомила буд.

—       Ҳа, биёянд,— гуфт ӯ маро дидан баробар.

Ман аз овозаш ҳаловат бурда гуфтам:

—       Саломат бошед, хоҳарам, ман омадам, ки каме…

—       Аз кадомаш чи қадар?—пурсид ӯ нимҳазлу нимҷидди.

Азбаски ман ҳаваси харидани конфетҳои ҳархеларо доштам, гуфтам:

—       Ҳу, аз хамон конфети «Пилот» ним кило.

—       Борон меборад, ба чанд қабат коғаз печонам?

—       Ҳа, майлаш, барака ёбед, дурусттар печонед,— гуфтам ман.

Зан конфетро ба чанд қабат қоғаз мечонда, баркашид ва ба ман рӯ овард.

—       Боз аз кадомаш?

—       Ҳӯ, аз вай «Қароқум» ним кило.

—       Инро ҳам ба чанд қабат қоғаз печонам, ки мабодо…

—       Офарин,— изҳори хушнудӣ намудам.

Зан ҳам аз ин қадршиносии ман хурсанд шуда, як табассуми ширин кард.

—       Б-але, ним кило, хӯ аз вай коғазаш зард.

—       Ҳа, ин конфети хеле хуб,— таъриф кард ва ба коғазпечонӣ даромад. Ҳамин вақт чашмам ба карамели «Хоккей» афтоду ҳавасам омад.

—       Як кило аз вай «Хоккей»,— гуфтам.

—       О, кэй,— гуфт зан як даста коғази дигарро печонда.

—       Мана, ҳӯ аз ваяш ҳам як кило,— гуфтам ва илова кардам,— хоҳарам, чанд намудашро дар як коғаз печонда резед-чӣ?

—       Не, зинҳор, ин корро накунед амак,— ба насиҳат даромад ӯ,— боз вақти ҷудо кардан овора мешавед.

—       Хайр, гап гапи шумо,— гуфтам.

—       Тамом?—савол кард зан.

—       Ҳа, бас будагист,— гуфтам ва панҷ-шаш коғази печондаро рӯи дастҳо бардошта, изҳори миннатдорӣ намудам.

—       Боз биёед,— гуфт зан бо табассум.

Ростӣ, ман аз чунин маданияти баланди ӯ қоил шудам. Завчаам он коғазҳоро кушоду аз байнашон танҳо яккафӣ қанд ёфт. Аҷабо, охир магазинчизан қандҳоро нағз печонда буд-ку. Онҳо куҷо шуда бошанд?